عشایر سیستان و بلوچستان رتبه اول نگهداری و پرورش شتر در کشور را دارا می باشند

عشایر مردمانی سخت کوش که همگام با طبیعت دارای زندگی بسیار ساده و ابتدایی هستند. آداب و رسوم و فرهنگ خاص، ویژگیهای مهم کوچ روی، معیشت براساس دامداری و عشیره ای بودن از شاخصه های بارز این جامعه محسوب می شود، هر چادر عشایری یک کارگاه تولیدی است که درآن همه اعضای خانواده با مشارکت هم در تلاش و تکاپو هستند. ۲۵ درصد از دام و تولیدات دامی و همچنین صنایع دستی در اختیارجامعه عشایری استان میباشدکه این نقش مهم تولیدی را نمی توان نادیده گرفت.

پراکندگی بیش از اندازه عشایر در استان که بالغ بر ۲۴۲۰ رده یا هلک عشایر میباشد. طرح های تجمیع با رویکرد اشتغال جهت برخورداری خانوارهای عشایری از خدمات زیر بنایی از واقعیات موجود در این استان ضروری نموده است.
برنامه پنجم با رویکرد اشتغال و تولید و رفع معضل بیکاری، گرایش به سمت انرژی های پاک و استفاده از روشهای نوین کشاورزی و دامداری جهت انجام پروژه های مورد نیاز این جامعه مولد تدوین گردیده است.